Lesje: wat willen mijn cliënten?

Niet zo heel lang geleden heeft een kantonrechter een voor mijn cliënte volstrekt onredelijke uitspraak gedaan. Volledig tegen de heersende jurisprudentie in en met erg nadelige gevolgen voor mijn cliënte. Wat het extra vervelend maakte, is dat bij de afweging of er wel of niet geprocedeerd diende te worden, ik onze proceskansen positief had ingeschat. En toen kwam dus het vernietigende oordeel van de kantonrechter…

Mijn cliënte was in alle staten. En ik moet eerlijk bekennen dat ik er ook echt flink last van had. Het belang van de kwestie was niet eens heel groot, maar deze zaak raakte mij persoonlijk. Ik heb er zelfs slecht van geslapen. De uitkomst van de zaak was zo onrechtvaardig dat ik bij het schrijven van dit blog er weer boos over kan worden.

Mijn cliënte heeft nog even overwogen om het erbij te laten zitten, maar met mijn favo motto “it’s hard to beat a person that never quits” hebben wij vervolgens hoger beroep ingesteld.

Ik zal direct toegeven dat bescheidenheid niet mijn beste karaktereigenschap is, maar ik was uiterst tevreden met het juridische stuk dat ik had opgesteld. Ik had er natuurlijk ook extra mijn best op gedaan. De in hoger beroep inmiddels ingeschakelde advocaat van de wederpartij vond het kennelijk ook een goed stuk, want na een korte onderhandeling heeft mijn cliënte vervolgens alsnog alles toegekend gekregen (en zelfs een beetje meer) van wat cliënte in eerste instantie had gevorderd. In juridische zin was ik erg trots op mezelf. Door middel van de juiste argumenten had ik immers alsnog een erg goed resultaat geboekt voor mijn cliënte.

Recentelijk had ik weer contact met deze cliënte om te vragen hoe het ging. Het ging erg goed en cliënte was zo blij dat deze vervelende zaak was afgesloten. Toen ik vroeg wat zij het fijnst vond aan de samenwerking, gaf cliënte aan dat zij voor het eerst in de samenwerking met een advocaat – zij had helaas de nodige ervaring - het gevoel had dat zij er niet alleen voor stond en dat ik haar niet zou laten vallen. Daar waar ik 100% van overtuigd was dat de juridische expertise en de uitkomst voor haar het belangrijkste was, was de werkelijkheid dus even anders.

Als advocaat ontkom ik er natuurlijk niet aan om resultaatsgericht te zijn. Cliënten komen met een probleem en ik moet dat probleem simpelweg oplossen. Maar de feedback van deze cliënte geeft maar weer aan dat aandacht voor de persoon zelf echt het gevoel wegnemen dat iemand met hun probleem er helemaal alleen voor staat, van zeer grote waarde is. In mijn praktijk zal ik proberen hier (en aan het stukje bescheidenheid) dan ook nog meer aandacht aan te besteden.

En zo leer ik ook weer iedere dag 😊